Analiza aberracji oraz mikroaberracji chromosomowych; określenie płci płodu metodą mikromacierzy CGX (badanie materiału z poronienia).
MTHFR – badanie mutacji MTHFR. Wykrywanie mutacji C677T i A1298C w genie MTHFR. Badanie metodą PCR określające predyspozycje genetyczne do zaburzeń metabolizmu kwasu foliowego, podwyższonego poziomu homocysteiny i nadkrzepliwości, związane z genem MTHFR.
Polimorfizm4g/5g w genie PAI-1 (SERPINE1). Badanie stosowane w diagnozowaniu predyspozycji do chorób sercowo-naczyniowych i powikłań położniczych.
Poronienia-panel badań genetycznych. Zestaw badań obejmujących mutacje mogące mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży i ryzyko poronień samoistnych: czynnik V Leiden, mutację 20210 w genie protrombiny.
Nadkrzepliwość panel rozszerzony. Badanie przydatne w diagnostyce genetycznej nadkrzepliwości (trombofili wrodzonej) wpływającej na ryzyko chorób zakrzepowych, patologii ciąży i samoistnych poronień.
Diagnostyka nadkrzepliwości wrodzonej. Oznaczanie mutacji czynnika V Leiden i mutacja 20210 G-A genu protrombiny. Test przeznaczony do oceny predyspozycji do żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Jakościowa i ilościowa analiza chromosomów, mająca zastosowanie w diagnostyce niepłodności, poronień, przed IVF, jak również w diagnostyce wad rozwojowych i zaburzeń wzrostu i pokwitania.
Czynnik V Leiden. Badanie mutacji czynnika V Leiden metodą PCR. Badanie określa predyspozycje genetyczną do nadkrzepliwości związanej z mutacją Leiden w genie F5 kodującym czynnik V.
Do samoistnych poronień może dochodzić na różnych etapach ciąży. Większość przypadków poronień spowodowanych jest losowymi zmianami genetycznymi u dziecka. Określenie przyczyny poronienia jest niezwykle ważne dla pary starającej się o dziecko. Jakie badania powinny być wykonane po poronieniu? Odpowiadamy poniżej.
