Wirus dengi IgM
Gorączka Denga IgM, met. ELISA. Identyfikacja we krwi przeciwciał klasy IgM swoistych dla wirusa Denga.
Identyfikacja we krwi przeciwciał klasy IgM swoistych dla wirusa Denga. Gorączka Denga – wirusowa choroba zakaźna przenoszona jest głównie przez kilka gatunków komarów z rodzaju Aedes, a w terenach endemicznych również przez transfuzje krwi oraz w trakcie ciąży i porodu. Komary przenoszące wirusa żyją pomiędzy 35° szerokości geograficznej północnej i 35° szerokości południowej, poniżej wysokości 1000 m n.p.m. Przebycie choroby wywołuje odporność na całe życie, w stosunku do typu zakażającego wirusa (jednego z czterech), a krótkotrwałą na pozostałe. Zakażenie kolejnymi typami wirusa powoduje wzrost ryzyka powikłań. W 80% przypadków choroba przechodzi z niepowikłaną gorączką lub bezobjawowo. Przyjmuje się, że okres inkubacji nie przekracza 14 dni. Gorączce towarzyszyć mogą bóle głowy, mięśni i stawów oraz wysypka. Czasami rozwija się forma krwotoczna gorączki z trombocytemią i wstrząsem. Serokonwersja (IgM/IgG) ujawnia się po kilku dniach choroby (3-4), na ogół po maksimum wiremii wzrasta w fazie krytycznej (możliwość wystąpienia krwotoków itd.) i w dalszym ciągu wzrasta w fazie zdrowienia.