IMMUNOdiagDIETA, 280 IgG

Wykonanie testu wymaga wypełnienia: Zlecenia i Druku zgody na przetwarzanie danych osobowych. Pomiar w surowicy stężenia IgG swoistych (sIgG) dla panelu składników pokarmowych  przeznaczony dla osób odczuwających  trwałe/ nawracające objawy niedyspozycji przewodu pokarmowego o trudnej do wyjaśnienia etiologii: bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia, nudności, uczucie pełnego brzucha, przelewanie etc., niekiedy dające się powiązać z przebytym w przeszłości ostrym zatruciem pokarmowym; infekcją przewodu pokarmowego; antybiotykoterapią lub farmakoterapią; urazem brzucha, zabiegiem chirurgicznym przewodu pokarmowego etc. Objawy mogą wykazywać związek ze spożywaniem dominujących  w diecie produktów.
Wykonanie badania nie powinno ograniczać diagnostyki w kierunki innych schorzeń o podobnym obrazie klinicznym, zwłaszcza w kierunku alergii pokarmowej (reakcji zależnych od sIgE), celiakii czy nietolerancji wynikającej z deficytów enzymatycznych.
Identyfikacja przeciwciał IgG swoistych dla określonego składnika pokarmowego (sIgG), może wskazywać na nietolerancję tego składnika jako na potencjalną przyczynę dolegliwości, z prawdopodobieństwem rosnącym wraz ze stężeniem sIgG. Mechanizm takiej patologii określany jest jako nietolerancja pokarmowa zależna od IgG. Uważa się, że za indukcję sIgG odpowiedzialne są wielkocząsteczkowe peptydy powstające w proteolizie białek wchodzących w skład określonego składnika pokarmowego, przenikające w nadmiarze do układu krążenia dzięki niesprawności bariery jelitowej, uszkodzonej przez którąś ze wspomnianych przyczyn (zatrucie, infekcję etc.). Powstające w nadmiernej ilości złogi kompleksów sIgG i ich macierzystych peptydów, mogą  wywoływać stany zapalne/objawy chorobowe. Powiązanie ich obecności ze stanem klinicznym bywa trudne ze względu na odstęp czasu od zadziałania przyczyny i ujawnienia się objawów. Korelacja objawów nietolerancji składnika pokarmowego z obecnością sIgG nie jest równie oczywista jak korelacja stężenia sIgE i objawów alergii zależnej od IgE (nadwrażliwości natychmiastowej typu 1). Sugeruje się jednak, że eliminacja lub ograniczenie spożycia składników pokarmowych indukujących sIgG doprowadza do osłabienia lub całkowitej eliminacji objawów chorobowych.
Wykonanie  testu powinno być konsultowane z lekarzem, zwłaszcza w przypadku osób:
• ze zdiagnozowaną hypoglobulinemią, agammaglobulinemią lub gammapatią monoklonalną; • poddanych chemioterapii lub radioterapii w okresie poprzedzających 12 miesięcy;
• poddanych  leczeniu immunosupresyjnemu lub leczeniu ogólnoustrojowemu sterydami; • chorych na HIV/AIDS • chorych na choroby autoimmunizacyjne.
Wymienne stosowanie u pacjenta różnych testów do pomiaru stężenia sIgG jest diagnostycznie niemiarodajne – w wielokrotnym monitoringu należy wykorzystywać ten sam test. Wyniki pomiarów sIgG muszą być interpretowane w  kontekście obrazu klinicznego pacjenta, w tym nasilenia i czasu trwania objawów stanowiących wskazania do wykonania badania oraz w zestawieniu z wynikami innych diagnostycznych badań laboratoryjnych i klinicznych.