Kał - pasożyty (1 ozn.)

Badanie kału na pasożyty jest podstawowym badaniem, wykazującym obecność pasożytów w przewodzie pokarmowym. Diagnostyka zarażeń pasożytniczych jest zróżnicowana, zależna od typu pasożyta, jego cyklu rozwojowego i postaci bytującej w ludzkim organizmie. Jest podstawowym badaniem, pozwalającym na ustalenie rodzaju pasożyta i w konsekwencji wdrożenie odpowiedniego leczenia. 
Badanie kału pod kątem pasożytów umożliwia  wykrycie: 
• pierwotniaków  (Giardia  lamblia, Blastocystis spp; ameb, np. Entamoeba histolytica czy Entamoeba coli); • robaków płaskich (przywry, tasiemce); • robaków obłych, takich jak: Ascaris lumbricoides (glista ludzka); Ancylostoma duodenale  (tęgoryjec dwunastnicy); Strongyloides stercoralis  (węgorek jelitowy); Trichuris trichiura (włosogłówka); Enterobius vermicularis (owsik).
Badanie parazytologiczne kału obejmuje ocenę makroskopową kału pod kątem obecności postaci dorosłych lub fragmentów pasożytów, a także krwi i pasm śluzu. W badaniu mikroskopowym kału ocenia się obecność cyst pierwotniaków, jaj i postaci dorosłych pasożytów. Obecność jaj w próbkach kału zależy wyłącznie od cyklu życiowego danego pasożyta, a ich liczba od intensywności inwazji.
Integralną częścią badania, warunkującą możliwość wykrycia owsików, jest wymaz parazytologiczny wykonany przez pacjenta za pomocą szkiełka podstawowego oklejone taśmą przezroczystą. Ta forma pobierania materiału jest to szczególnie istotna u dzieci oraz osób dorosłych pracujących z dziećmi.
Pobierając próbkę kału należy zwrócić uwagę, czy w stolcu widoczne są człony tasiemca, dojrzałe postacie glisty ludzkiej, włosogłówki, owsików bądź podejrzane struktury, mogące być fragmentami ciała pasożytów i umieścić je w osobnym pojemniku z niewielką ilością wody lub soli fizjologicznej.
Badanie kału na pasożyty jest wskazane w przypadku objawów ze strony przewodu pokarmowego: zaburzeń trawiennych, bólu brzucha, wahań łaknienia (brak apetytu/nadmierny apetyt), nudności, wymiotów, biegunki lub zaparć, śluzu lub krwi w stolcu, utraty wagi.
W przypadku zarażenia pasożytami mogą pojawić się także objawy:
• sugerujące alergię: pokrzywka, świąd skóry, obrzęki twarzy i rąk, zapalenie spojówki, łzawienie, suchy kaszel, przedłużający się kaszel, nawrotowe zapalenia krtani; • objawy ze strony układu nerwowego: bezsenność, niespokojny sen, nadmierna pobudliwość nerwowa, problemy z koncentracją; • objawy nieswoiste: podkrążone oczy, wyraźna bladość powłok skórnych, ochota na słodycze; • bóle mięśni i stawów.
Badanie wykonywać z zachowaniem 1-3 tygodniowego odstępu od zakończenia leczenia: antybiotykami, lekami przeciwpasożytniczymi lub przeciwgorączkowymi oraz przyjęciem związków baru czy  bizmutu jako środków kontrastowych.