Adiponektyna
Adiponektyna. Pomiar adiponektyny we krwi przydatny w diagnostyce i kontroli leczenia cukrzycy typu 2, diagnostyce metabolizmu tkanki tłuszczowej i katabolizmu lipidów otyłości etc.
Adiponektyna, znana również jako białko adipocytów związane z dopełniaczem o masie 30 kDa (Acrp30), należąca do adipokin (adipocytokin), jest peptydem endokrynnym syntetyzowanym i uwalnianym głównie z tkanki tłuszczowej. Prócz adipocytów, produkowana jest również przez miocyty szkieletowe i sercowe oraz komórki śródbłonka naczyń. Wykazano jej właściwości uwrażliwiające na insulinę, przeciwmiażdżycowe i przeciwzapalne. Za pośrednictwem receptora adiponektynowego o dwóch izoformach: AdipoR1 i AdipoR2, oddziałuje bezpośrednio na wątrobę, mięśnie szkieletowe i układ naczyniowy. W krążeniu występuje w postaci form o różnej masie cząsteczkowej zależnej od stopnia multimeryzacji. Tworzy homotrimery i heksamery o małej masie cząsteczkowej (LMW) oraz multimery o dużej masie cząsteczkowej (HMW) z 12-18 monomerów. O właściwościach adiponektyny decydują modyfikacje potranslacyjne istotne dla procesu dojrzewania w adipocycie, oligomeryzacji i sekrecji oraz dla utrzymania jej stabilności w krążeniu. Adiponektyna wpływa na szereg procesów metabolicznych organizmu, szczególnie na przemianę glukozy i kwasów tłuszczowych w wątrobie i mięśniach, pośrednio wzmagając wrażliwość na insulinę i redukując masę ciała. Egzogenna adiponektyna okazje się przydatna w leczeniu otyłości i zespołu metabolicznego, stłuszczenia wątroby, dyslipidemii, cukrzycy typu 2, miażdżycy i chorób układu krążenia (działanie przeciwmiażdżycowe i przeciwzapalne). Pomiar adiponektyny we krwi jest przydatny w diagnostyce i kontroli leczenia cukrzycy typu 2, w diagnostyce metabolizmu tkanki tłuszczowej i katabolizmu lipidów. Zbyt niski poziom adiponektyny wskazuje na możliwość rozwoju otyłości, insulinooporności, dyslipidemii i miażdżycy.
