AMH

Oznaczanie  hormonu anty-Mullerowskiego  AMH (ang. anti-Mullerian hormone) w krwi żylnej.  AMH (biologicznie: transformujący czynnik wzrostu beta -TGFβ)  jest hormonem wytwarzanym u kobiet przez jajnik, a  u mężczyzn przez jądra, o funkcji zależnej od płci i wieku. W okresie wczesnego rozwoju embrionalnego w płodach męskich, AMH produkowany przez jądra obok androgenów, podtrzymuje rozwój męskich narządów  płciowych. Brak AMH w płodach żeńskich umożliwia rozwój narządów płciowych żeńskich. U płodów męskich zbyt niskie stężenie AMH lub jego brak powoduje równoczesny rozwój męskich i żeńskich narządów płciowych. U chłopców poziom AMH spada w wieku pokwitania, u dziewczynek poziom AMH wzrasta w okresie pokwitania, następnie maleje w wieku rozrodczym i staje się niski lub niewykrywalny po menopauzie. W okresie rozrodczym AMH wpływa na dojrzewanie i uwalnianie komórki jajowej (jajeczkowanie), odzwierciedlając rozwój pęcherzyka jajowego. Walor diagnostyczny AMH jest tym większy, że jego poziom nie zależy od dnia cyklu miesiączkowego, ciąży, doustnej antykoncepcji i przyjmowania agonistów hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH).  Znajomość poziomu AMH pozwala na ocenę aktualnej płodności badanej: liczby i potencjału dojrzewania komórek jajowych (rezerwy jajnikowej), szansy poczęcia oraz na określenie zakończenia okresu reprodukcyjnego przez szacunek momentu wejścia w  menopauzę. W przypadku procedury wspomaganego rozrodu pomiar AMH umożliwia: ustalenie rodzaju leczenia, a następnie na  ocenę reakcji na stymulację hormonalną (w wypadku terapii IUI, IVF i ICSI) i wykonywany jest łącznie z pomiarami E2, FSH i inhibiny B. Pomiary  AMH są stosowane również w diagnostyce  niemowląt o niewyraźnie wykształconych narządach płciowych i u chłopców z nieprawidłową funkcją jąder.  Podwyższone stężenie AMH może być spowodowane zespołem policystycznych jajników (PCOS) i niektórymi nowotworami jajników.