Antykoagulant toczniowy
Antykoagulant toczniowy. Oznaczenie stosowane w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego APS.
Oznaczenie antykoagulantu toczniowego stosowane jest w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego APS. Antykoagulant toczniowy LA, LAC (ang. lupus anticoagulant) jest grupą przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL), które zaburzają układ krzepnięcia. LA wiązany jest z ryzkiem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego w wyniku uszkadzania śródbłonka naczyń przez kompleksy immunoglobulin, spadek produkcji prostacykliny, spowolnienie fibrynolizy, wpływ na białko C i białko śródbłonka naczyń – trombomodulinę i naturalny antykoagulant antytrombinę III (ATIII). Kofaktorami LA są protrombina, białko C i S i kininogeny. Oznaczanie LA in vitro jest czynnościowym badaniem układu krzepnięcia, opartym na badaniu hamowania konwersji protrombiny w trombinę przez aPL. Polega ono na przedłużeniu czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji aPTT (ang. activated partial thrombin time). Wydłużeniu ulega także czas krzepnięcia w mieszaninie osocza badanego z osoczem osoby zdrowej. Testy potwierdzające polegają na skróceniu czasów krzepnięcia po dodaniu nadmiaru fosfolipidów. Każdy dodatni wynika LA, oznaczonego dwukrotnie w odstępie minimum 12 tygodni, stanowi jedno z kryteriów rozpoznania zespołu antyfosfolipidowego APS (ang. antiphospholipid syndrome). APS jest układową chorobą tkanki łącznej, charakteryzującą się kryteriami laboratoryjnymi – obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL): przeciwciał antykardiolipinowych (aCA) i/lub obecnością antykoagulantu toczniowego LA, LAC ( ang. lupus anticoagulant) i/lub obecnością przeciwciał przeciw beta 2-glikoproteinie I (a beta2GPI) oraz kryteriami klinicznymi: zakrzepicą naczyniową żył i tętnic (bez zmian zapalnych ścian naczyń) i/lub z powikłaniami położniczymi (obumarciem płodu po 10 tygodniu ciąży i/lub przedwczesnym porodem i/lub samoistnymi poronieniami przed 10 tygodniem ciąży (trzema). APS jest rozpoznawany w przypadku spełnienia co najmniej 1 kryterium klinicznego i 1 kryterium laboratoryjnego. Zespół antyfosfolipidowy może występować jako izolowana jednostka chorobowa (pierwotny APS) lub w połączeniu z chorobami tkanki łącznej, zwłaszcza z toczniem układowym, SLE (wtórny APS).