CRP, ilościowo
CRP ilościowo. CRP (białko C-reaktywne), jest tzw. białkiem ostrej fazy, szybkim wskaźnikiem (4-8 godzin) uszkodzeń tkanek w wyniku zapalenia, infekcji, martwicy niedokrwiennej mięśni lub urazu. Badanie jest przydatne w diagnostyce i monitorowania leczenia stanów zapalnych i uszkodzenia tkanek w przebiegu infekcji (głównie bakteryjnych), chorób reumatycznych i nowotworowych, zawału serca i stanów pourazowych.
CRP (białko C-reaktywne), jest czułym wskaźnikiem ostrych stanów zapalnych o różnym pochodzeniu. Poziom CRP, jednego z tzw. białek ostrej fazy, wzrasta w surowicy i osoczu w trakcie ogólnej, niespecyficznej odpowiedzi na infekcje (głównie bakteryjne) oraz w wyniku stanu zapalnego bez tła infekcyjnego, jak: arterioskleroza (miażdżyca), uszkodzenie mięśnia sercowego o podłożu niedokrwiennym, choroby reumatyczne, urazy (np. rozległe oparzenia, zranienia, zabiegi operacyjne) i choroby nowotworowe. Widoczny wzrost stężenia CRP następuje w 4 do 8 godz. od pojawienia się przyczyny, stąd, w odróżnieniu od OB, oznaczenie CRP jest istotne w stanach ostrych. Wykorzystywane jest także w monitorowaniu przebiegu leczenia wymienionych stanów chorobowych. Ilościowe oznaczenie CRP ma zastosowanie w ocenie rokowania u chorych z niektórymi chorobami nowotworowymi, a ultraczułe w ocenie ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia. CRP jest białkiem ostrej fazy, syntetyzowanym w wątrobie pod wpływem cytokin prozapalnych (szczególnie IL-6). Fizjologiczne stężenie CRP nie przekracza 5 mgL, stężenie większe niż 10 mg/L uznawane jest za patologiczne, a dalszy jego wzrost może być drastyczny – po 24-48 godzinach od pojawienia się przyczyny nawet 1000-krotny. Fizjologiczna rola CRP polega na rozpoznawaniu i eliminacji obcych patogenów (bakterii, grzybów i pasożytów) oraz potencjalnie toksycznych substancji endogennych uwalnianych z uszkodzonych tkanek (fragmenty komórek, DNA).
