Dihydrotestosteron (DHT)
Dihydrotestosteron (DHT). Pomiar stężenia DHT w surowicy wykonywany ze wskazań lekarskich w celu określenia nadmiaru lub deficytów androgenów o osób obu płci.
Pomiar stężenia DHT w surowicy wykonywany w celu określenia nadmiaru lub deficytów androgenów u obu płci. Dihydrotestosteron (5α-dihydrotestosteronu), DHT, aktywna forma testosteronu, jest hormonem androgenowym powstającym z testosteronu. DHT jest hormonem intrakrynnym, tzn. że powstaje i działa w tych samych komórkach. U mężczyzn większość krążącego DHT pochodzi z testosteronu, który wniknął do komórki docelowej i uległ konwersji pod wpływem enzymu 5-alfa-reduktazy. 30% DHT obecnego we krwi powstaje w komórkach jąder, 70% w wyniku konwersji w różnych tkankach, głównie w wątrobie. U kobiet, ze względu na wyższą produkcję androstendionu niż testosteronu, DHT we krwi pochodzi głównie z androstendionu i częściowo z dehydroepiandrosteronu. Podobnie jak testosteron, DHT pozostaje w trwałym kompleksie z SHBG. Krążący we krwi DHT stanowi ok.10% puli DHT obecnego w organizmie. Zmienność tkankowej reaktywności DHT powoduje jednak, że stężenie DHT w surowicy nie odzwierciedla reaktywności androgenów w tkankach obwodowych. Nadmiar DHT towarzyszy m.in. łysieniu typu androgenowego, przerostowi prostaty i nowotworom gruczołu krokowego. Głównym wskazaniem do pomiarów stężenia DHT w surowicy w przypadku mężczyzn jest łysienie androgenowe, w przypadku kobiet hirsutyzm. Innymi wskazaniami u obu płci jest bezpłodność i hipogonadyzm oraz trądzik i łojotok skóry. Ponadto, u kobiet kontrola przebiegu androgenowej terapii zastępczej, podejrzenie zespołu policystycznych jajników (PCOS) i zaburzenia miesiączkowania, a u mężczyzn kontrola terapii lekami hamującymi aktywność 5-alfa-reduktazy (np. w przebiegu nowotworu prostaty) i podejrzenie nowotworu jąder. U dzieci oznaczenia DHT wykonywane są w przypadku niejednoznaczności płci – zaburzeń rozwoju seksualnego, DSD (ang. disorder of sexual devolepment).