LDH - dehydrogenaza mleczanowa

LDH - dehydrogenaza mleczanowa
Kod produktu: 28 Kod ICD10: K33
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni. Wybierz placówkę, by zobaczyć czas oczekiwania w Twojej placówce.

LDH – dehydrogenaza mleczanowa. Ocena aktywności dehydrogenazy mleczanowej  (LDH) we krwi, przydatna  w diagnostyce chorób wiążących się z uszkodzeniem tkanek lub wzrostem przepuszczalności błon komórkowych m.in. chorób wątroby, chorób rozrostowych krwi, niedokrwistości, nowotworów litych.

Więcej informacji

Dehydrogenaza mleczanowa lub dehydrogenaza kwasu mlekowego, LDH (ang. Lactate dehydrogenase) jest enzymem  występującym w cytoplazmie wszystkich komórek organizmu. Ze względu na udział w przekształcaniu glukozy, jej stężenie jest najwyższe w komórkach o wysokim metabolizmie energetycznym: jak m.in. w komórkach mięśnia sercowego, mięśni szkieletowych, wątroby, mózgu, w erytrocytach i leukocytach lub komórkach nowotowrowych. Przenika do surowicy krwi w wyniku śmierci komórek, zwiększonej przepuszczalności błony komórkowej lub zachwiania równowagi jonowej.  Ze względu na różnice w budowie cząsteczkowej rozróżnia się pięć tzw. izoenzymów LDH, oznaczonych jako LDH 1-5, których wzajemne proporcje są charakterystyczne dla narządu. Izoenzymy  LDH1 i 2 (serce) są charakterystyczne tkanek serca; LDH3 dla płuca; LDH4 dla nerki, trzustki  i łożyska, a LDH5 dla wątroby i mięśni szkieletowych. Nawet nieduże uszkodzenie komórek (tkanek) prowadzi do istotnego wzrostu aktywności LDH we krwi i zmiany proporcji jej izoenzymów, co spowodowane jest  kilkusetkrotnie wyższym fizjologicznym stężeniem LDH w tkankach w porównaniu do osocza. Badanie LDH wykonane razem z innymi oznaczeniami, np. kinazą kreatyninową (CK) czy aminotransferazą asparaginianową (AST), pozwala na ukierunkowanie podejrzeń w stosunku do tkanki czy patologii jako źródła wzrostu LDH (na skutek uszkodzenia lub wzrostu przepuszczalności błony. Głównymi wskazaniami do wykonania oznaczenia całkowitej aktywności LDH w surowicy jest diagnostyka chorób wątroby i różnicowanie przyczyn żółtaczki (rozpoznanie żółtaczki hemolitycznej)  i diagnostyka anemii hemolitycznej, w której stężenie LDH uwalnianej z erytrocytów wzrasta nawet pięćdziesięciokrotnie. Aktywność LDH widocznie  wzrasta w zawale mięśnia sercowego (w ciągu 12  godz., z maksimum 48-72 godz.), ale zgodnie z nową definicją zawał opartą na ultraczułych oznaczeniach troponiny, LDH nie jest stosowana przy rozpoznaniu zwału. Może natomiast służyć jako marker uszkodzenia mięśni. Oznaczanie aktywności LDH  wykorzystywane jest w diagnostyce i określaniu stopnia zaawansowania  chłoniaków (2-3 krotny lub większy wzrost),  szpiczaka mnogiego czy innych białaczek. Poziom LDH stanowi istotny element rokowniczy w nowotworach  zarodkowych mężczyzn.
Wzrost LDH towarzyszy: chłoniakom, nowotworom hematologicznym i litym, chorobom serca i płuc, anemii megaloblastycznej, anemii hemolitycznej, zapaleniom wątroby, uszkodzeniom mięśni w wyniku udarów lub miopatii, chorobom nerek, infekcjom oraz chorobom autoimmunologicznym.
 

POLECANE ARTYKUŁY

    Nowy lek dla pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną

    Hipercholesterolemia rodzinna to jedna z rzadkich chorób genetycznych, zagrażających życiu. U pacjentów, którzy odziedziczyli niekorzystny wariant genetyczny, dochodzi do znacznego podwyższenia poziomu cholesterolu, prowadzącego się do przyspieszonego rozwoju miażdżycy i jej powikłań. Najbardziej niebezpiecznym wariantem hipercholesterolemii rodzinnej jest jej postać homozygotyczna, która może objawiać się wysokim poziomem cholesterolu LDL już od pierwszych dni życia.

    Czytaj dalej