Poliomawirus (BKV) DNA met. real time PCR, jakościowo. Identyfikacja materiału genetycznego wirusów polioma jako czynnika etiologicznego stanów i zmian chorobowych.
Poliomawirus (JCV) DNA met. real time PCR, ilościowo. Ilościowa ocena poliomawirusa (JCV), wirusa polioma JC we krwi.
Poliomawirus (JCV) DNA met. real time PCR, jakościowo. Identyfikacja materiału genetycznego poliomawirusa typu JC (JCV) w diagnostyce i monitorowaniu odpowiedzi na leczenie antywirusowe.
SARS-CoV-2 (COVID-19) met. Real Time RT-PCR. Identyfikacja materiału genetycznego wirusa SARS-CoV-2 w wymazie z nosogardzieli lub gardła. Molekularne badanie genetyczne przydatne w diagnostyce COVID-19.
Przedstawione badanie wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Ureaplasma urealyticum i/lub Ureaplasma parvum w próbce pobranej od pacjenta.
Ureaplasma urealyticum to bakteria należąca do rodzaju Ureaplasma. Powszechnie występuje w drogach moczowo-płciowych u ludzi. Cechą charakterystyczną tej bakterii jest brak ściany komórkowej, co czyni ją oporną na działanie wielu antybiotyków, np. beta-laktamów. Nadmierny rozrost Ureaplasma urealyticum w układzie moczowo-płciowym może prowadzić do infekcji i wystąpienia niepokojących objawów klinicznych. Ureaplasma urealyticum może być przyczyną zapalenia cewki moczowej u kobiet i mężczyzn oraz bakteryjnego zapalenia pochwy u kobiet. U osób z upośledzoną odpornością bakteria ta może wywoływać zakażenia innych narządów i układów. Ureaplasma urealyticum u mężczyzn powoduje ostre zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej oraz wysięki ropne, nieleczona może prowadzić do zapalenia najądrzy. Ureaplasma urealyticum jest przyczyną zapalenia szyjki macicy, endometrium, jajowodów i narządów miednicy małej. Zakażenie opisaną bakterią może prowadzić do niepłodności, poronień, trudności w utrzymaniu ciąży lub przedwczesnych porodów.
Ureaplasma parvum to gatunek bakterii z rodzaju Ureaplasma. Uważana jest za bakterię komensalną w dolnym odcinku układu moczowo-płciowego zdrowych osób co oznacza, że nie wykazuje cech patogennych, a jej obecność w organizmie w większości przypadków nie powoduje rozwoju chorób. Ureoplasma parvum ma zdolność do stawania się drobnoustrojem patogennym (chorobotwórczym) dzięki łatwości w pozyskiwaniu nowych genów.
Objawy zakażenia bakteriami z rodzaju Ureaplasma to: częstsze oddawanie moczu, ból, parcie na pusty pęcherz; pieczenie i ból cewki moczowej. U mężczyzn występuje wodnisty lub ropny wyciek z cewki moczowej, u kobiet: krwawienia i nasilone upławy. Do objawów infekcji dochodzi, gdy Ureaplasma zaczynają się intensywnie namnażać, wywołując stan zapalny.
Wczesna diagnostyka i leczenie Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum są kluczowe, zwłaszcza w przypadku pacjentek planujących ciążę. Dużo większe znaczenie kliniczne, szczególnie w odniesieniu do patologii ciąży wykazuje Ureoplasma urealyticum.