Badanie pozwala na wykrycie materiału genetycznego 14 genotypów wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) o wysokim ryzyku onkogennym: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66 i 68 w badanej próbce.
Badania wchodzące w skład pakietu pozwalają na wykrycie materiału genetycznego 7 patogenów, które mogą być przyczyną atypowych infekcji intymnych i stanów zapalnych dróg moczowo-płciowych u kobiet.
Przedstawione badanie wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Chlamydia trachomatis, w pobranej próbce.
Chlamydia trachomatis to gatunek bakterii z rodzaju Chlamydia. Obecnie zidentyfikowano kilkanaście serotypów (odmian) tego patogenu, które są przyczyną wielu jednostek chorobowych. Serotypy A, B, Ba, C powodują wystąpienie jaglicy czyli przewlekłego zapalenia rogówki i spojówki, prowadzącego do przerostu spojówki, bliznowacenia a w konsekwencji ślepoty; serotypy D-K są najczęstszą przyczyną chlamydiozy (choroby przenoszonej drogą płciową), zakażenia układu moczowo-płciowego u kobiet i mężczyzn, zapalenia szyjki macicy u kobiet lub zapalenia płuc i spojówek u noworodków; serotypy L1-L3 wywołują ziarnicę weneryczną pachwin, prowadząc do deformacji narządów moczowo-płciowych.
Chlamydia trachomatis jest czynnikiem sprawczym Chlamydii rozumianej jako choroby przenoszonej drogą płciową.
Zakażenie C. trachomatis przenoszone drogą płciową może powodować nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn w konsekwencji prowadząc do zapalenia najądrzy, zapalenia cewki moczowej. W około połowie przypadków jest to zakażenie bezobjawowe. Natomiast w przypadku kobiet, bakteria ta wywołuje ostre zapalenie śluzówki macicy, zapalenie szyjki macicy, zapalenie odbytu, zapalenie jajowodu, przyczynia się do rozwoju endometriozy i trudności w zajściu lub utrzymaniu ciąży.
Zakażenie C. trachomatis u kobiet w ciąży jest czynnikiem ryzyka przedwczesnego porodu oraz rozwoju zapalenia spojówek i płuc u noworodków.
Przedstawione badanie wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Mycoplasma genitalium w pobranej próbce.
Mycoplasma genitalium to gatunek patogennej bakterii z rodzaju Mycoplasma, która przenoszona jest drogą płciową. Występuje w komórkach nabłonka układu moczowo-płciowego. Bakteria ta nie posiada ściany komórkowej, co powoduje jej niewrażliwość na działanie niektórych grup antybiotyków, np. antybiotyków beta-laktamowych. Mycoplasma genitalium jest czynnikiem wywołującym choroby przenoszone drogą płciową, może powodować nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn i kobiet, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy i jajowodów oraz zapalenie miednicy mniejszej u kobiet. Objawy kliniczne zapalenia cewki moczowej mogą obejmować śluzowo-ropną wydzielinę z dróg moczowych, ból i pieczenie w trakcie oddawania moczu, wodnistą wydzielinę z penisa, krwawienie po stosunku seksualnym u kobiet. Jednak większość zakażeń ma charakter bezobjawowy. Aktywne zakażenie Mycoplasma genitalium może prowadzić do niepłodności, trudności w utrzymaniu ciąży, zwiększonego ryzyka poronienia lub porodu przedwczesnego.
Czynnikami związanymi ze zwiększonym ryzykiem zakażenia Mycoplasma genitalium są obniżona odporność, posiadanie wielu partnerów seksualnych, młody wiek rozpoczęcia inicjacji seksualnej oraz palenie papierosów.
Przedstawione badanie wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Mycoplasma hominis w pobranej próbce.
Mycoplasma hominis to gatunek bakterii z rodzaju Mycoplasma. Cechą charakterystyczną tego drobnoustroju jest brak ściany komórkowej, co powoduje nieskuteczność leczenia zakażenia wieloma antybiotykami (np. antybiotykami beta-laktamowymi: penicylinami, cefalosporynami, karbapenemami, monobaktamami). Mycoplasma hominis jest bakterią komensalną w dolnym odcinku układu moczowo-płciowego zdrowych osób co oznacza, że nie wykazuje cech patogennych, a jej obecność w organizmie nie powoduje rozwoju chorób. Występuje u około 50% aktywnych seksualnie osób, a kobiety są bardziej podatne na kolonizację tymi bakteriami. W pewnych okolicznościach Mycoplasma hominis może być przyczyną zakażeń narządów płciowych i pozagenitalnych. Mycoplasma hominis może powodować różnorodne zakażenia układu moczowo-płciowego, takie jak zakażenia dróg moczowych, bakteryjne zapalenie pochwy, zapalenie miednicy mniejszej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie najądrzy i gruczołu krokowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek, szczególnie u osób o obniżonej odporności. W wielu przypadkach zakażenie Mycoplasma hominis jest związane z trudnościami w posiadaniu potomstwa, powikłaniami w trakcie ciąży i chorobami u noworodków. U pacjentów z obniżoną odpornością, obecność bakterii wiąże się z szerokim zakresem zakażeń pozagenitalnych (np. septycznym zapaleniem stawów, zakażeniami ośrodkowego układu nerwowego, zapaleniem wsierdzia).
Przedstawione badanie wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Neisseria gonorrhoeae w pobranej próbce.
Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki) – to gatunek bakterii z rodzaju Neisseria, odpowiedzialny za występowanie u ludzi rzeżączki, czyli jednej z chorób przenoszonych drogą płciową. Bakteria ta jest niewrażliwa na działanie większości antybiotyków, co stwarza problemy terapeutyczne. Neisseria gonorrhoeae kolonizuje głównie błonę śluzową narządów płciowych, ale może występować również w błonie śluzowej oka, nosogardła i odbytu – szczególnie u osób z obniżoną odpornością.
Neisseria gonorrhoeae przenoszona jest drogą płciową (głównie podczas kontaktów seksualnych z zakażoną osobą). Transmisja tej bakterii może mieć również miejsce w trakcie porodu naturalnego, od zakażonej matki na noworodka. Zakażenie noworodka bakterią Neisseria gonorrhoeae powoduje gonokokowe zapalenie spojówek, które nieleczone może skutkować utratą wzroku u dziecka.
Zakażenie Neisseria gonorrhoeae u mężczyzn prowadzi głównie do rozwoju rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, charakteryzującego się obecnością obfitej śluzowo-ropnej wydzieliny z cewki moczowej, częstszego parcia na mocz, bólu i pieczenia podczas oddawania moczu oraz bolesnego wzwodu. Nieleczona może prowadzić do zapalenia najądrzy. W niewielu przypadkach zakażenie opisaną bakterią ma charakter bezobjawowy.
U kobiet rzeżączka przebiega najczęściej skąpoobjawowo, a zakażenie rozpoznaje się na podstawie badań wykonanych z powodu wykrycia aktywnego zakażenia u partnera seksualnego. U kobiet rzeżączka najczęściej przebiega jako: zapalenie szyjki macicy, zapalenie narządów miednicy mniejszej, ostre zapalenie jajowodu, zapalenie cewki moczowej. Obserwowane objawy to nieprawidłowa wydzielina z pochwy/upławy, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, częstsze parcie na mocz oraz ból podbrzusza.
Panel urogenitalny: Ch. trachomatis, M. genitalium, U. urealyticum/U. parvum, met. real time PCR, jakościowo, przydatny w rozpoznaniu infekcji i koinfekcji układu moczopłciowego.
Przedstawiony panel badań wykrywa obecność materiału genetycznego bakterii Neisseria gonorrhoeae i Chlamydia trachomatis w pobranej próbce.
Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoeae to bakterie będące jedną z przyczyn chorób przenoszonych drogą płciową. U pacjentów zakażonych Chlamydia trachomatis bardzo często obserwuje się współwystępowanie (koinfekcję) zakażenia Neisseria gonorrhoeae. Bardzo ważne jest potwierdzenie lub wykluczenie koinfekcji, ponieważ jednoczesna obecność obu bakterii wymaga wprowadzenia odmiennych metod leczenia.
Chlamydia trachomatis jest drobnoustrojem wywołującym chlamydiozę, chorobę która początkowo może nie dawać objawów klinicznych. Symptomy choroby mogą pojawić się nawet kilka tygodni po zakażeniu. U kobiet Chlamydia trachomatis powoduje rozwój zapalenia szyjki macicy, ostre zapalenie śluzówki macicy, zapalenie cewki moczowej. Nieleczona infekcja może prowadzić do bezpłodności, poronienia lub komplikacji w trakcie ciąży (przedwczesny poród, przedwczesne pęknięcie błon płodowych oraz zakażenie okołoporodowe noworodka). Przeniesienie zakażenia podczas porodu z ciężarnej na noworodka, wiąże się z wystąpieniem u dziecka zapalenia płuc lub spojówek. U mężczyzn zakażenie Chlamydia trachomatis może powodować stany zapalne najądrzy, cewki moczowej. Zakażenie Neisseria gonorrhoeae u mężczyzn prowadzi głównie do rozwoju rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, które nieleczone skutkuje zapaleniem najądrzy. U kobiet bakteria ta związana jest przede wszystkim z zapaleniem szyjki macicy, zapaleniem narządów miednicy mniejszej, ostrym zapaleniem jajowodu, zapaleniem cewki moczowej. Aktywne zakażenie Neisseria gonorrhoeae u ciężarnych, może skutkować przeniesieniem bakterii od zakażonej matki na noworodka w trakcie porodu naturalnego. Zakażenie noworodka bakterią Neisseria gonorrhoeae powoduje gonokokowe zapalenie spojówek, które nieleczone może skutkować utratą wzroku u dziecka.